De tijdelijke Amerikaanse begraafplaats

Op 20 september 1944 werd bepaald dat de Divisie Begraafplaats gevestigd zou worden langs de Rijksweg Nijmegen-Mook achter de brouwerij van Van de Broek.

De Gelderlander, 13 april 1946:

Amerikaanse begraafplaats Molenhoek
Zij bereidden de weg tot de bevrijding
“Het was een prachtige dag, die 17^e september 1944, toen duizenden Amerikaanse parachutisten in de omgeving van Nijmegen afsprongen en daarmee de weg bereidden voor de bevrijding van ons geknechte Nederland. We meenden ons reeds bevrijd en dachten er niet meer aan dat de Duitsers nog dicht bij ons waren en met een grote macht zouden kunnen terugkomen.
Deze prachtkerels van de Airborne waren tot de tand bewapend: zij waren op alles voorbereid en hun spiedende ogen verrieden dat zij op hun qui-vive waren. Geruisloos trokken zij in groepjes van hun landingsplaatsen naar de hoofdwegen de vijand tegemoet. Van verre streken waren zij allen gekomen en niemand van ons dacht er toen aan dat velen van hen hun vaderland niet meer zouden weerzien. Deze gevallenen van de Airborne vonden hun laatste rustplaats op twee kerkhoven in Nederland, namelijk te Son in Noord Brabant en dat in Molenhoek te Heumen.

Verscholen achter de witte muren van de boerderij ‘Bergzicht’ te Heumen te midden van de rustige velden ligt daar een groot groen tapijt, waar vele witte kruisen uit oprijzen met de namen van de gevallenen erop. Het zijn er ruim 900 [836]. Zij behoorden allen tot de 82^e luchtlandingsdivisie, die in 1941 een infanteriedivisie vormende in 1943 werd omgezet in een luchtlandingsdivisie. Deze divisie was reeds op Sicilië, in Italië en op D-day in Frankrijk afgesprongen.
Bij het binnentreden van de begraafplaats valt ons dadelijk de keurige wijze van aanleg en bijhouden ervan op. Voorts treft ons de grote eenheid en gelijkheid, die uit de vele kruisen spreken. De vlaggenstok is dagelijks met een halfstok wapperende vlag getooid.

Tulpenbedden sieren de ingang en de vrije hoeken van de begraafplaats. Een mooie geste van de Hollandse bloembollenkwekers, die voor de versiering van de Geallieerde kerkhoven duizenden bollen afstonden. Een royale typisch Nederlandse uiting van dankbaarheid. Met kunstzinnige smaak is het nummer van de divisie, waartoe deze gesneuvelden behoorden, in tulpen uitgedrukt.
Het belooft iets moois te worden wanneer de thans uitkomende tulpen in volle bloei staan.
Wij verwachten dat velen in de komende lente- en zomerdagen deze begraafplaats zullen bezoeken om aan deze helden van de bevrijding de hun toekomende eerbetuiging te brengen.”

Aanvankelijk werd eerst slechts een houten stok geplaatst op het graf met hieraan het identiteitsplaatje van de gesneuvelde. Pas in een later stadium werden de stokken vervangen door houten kruisen en zorgden no 307 Engineers voor de gravelpaden en de omheiningen.