Oosterkanaaldijk 9

Oosterkanaaldijk 9 en in 1978 een nieuw huis huisnummer 7

De eerste bewoners (voor zover bekend) waren Willem Vrolijks en zijn gezin.

Willem Vrolijks, gedoopt te Cuijk op 25 september 1804 en overleden te Heumen op 20 september 1874. Hij trouwde te Mook op 12 mei 1835 met Petronella Janssen. Zij werd geboren te Aaldonk (Ottersum) op 22 oktober 1804 en overleed te Groesbeek op 9 maart 1881. Kinderen van dit echtpaar:

1. Joannes Vrolijks, geboren te Heumen op 3 april 1836 en aldaar overleden op 2 maart 1839.
2. Petrus Vrolijks, geboren te Heumen op 9 januari 1839 en overleden te Neerbosch op 2 juni 1909. Hij trouwde met Joanna Auwens en hertrouwde met Maria Johanna Heghuis.
3. Johannes Vrolijks, geboren te Heumen op 26 september 1841 en overleden te Haps op 21 augustus 1915. Hij trouwde met Anna Maria van den Berg.
4. Maria Vrolijks, geboren te Heumen op 21 december 1844 en aldaar overleden op 10 januari 1880. Zij trouwde met Theodorus Maria Janssen.
5. Willem Vrolijks, geboren te Heumen op 2 maart 1850 en overleden te Nijmegen op 24 juni 1898. Hij trouwde met Christina Arts.

De volgende bewoners werden:
Theodorus Maria Janssen, geboren te Mook op 1 mei 1848 en overleden te Heumen op 22 februari 1932. Hij trouwde te Heumen op 23 april 1875 met Maria Vrolijks. Zij werd geboren te Heumen op 21 december 1844 en overleed aldaar op 10 januari 1880. Kinderen van dit echtpaar:

1. Petronella Janssen, geboren te Heumen op 1 april 1876 en overleden te Groesbeek op 22 februari 1951.
2. Arnoldus Wilhelmus Janssen, geboren te Heumen op 18 november 1877 en aldaar overleden op 29 januari 1964. Hij trouwde met Johanna Petronella Verberk.
3. Willem Janssen, geboren te Heumen op 25 december 1879.

Theodorus Maria Janssen hertrouwde te Heumen op 24 september 1880 met Anna Maria Elisabeth Janssen. Zij werd geboren te Groesbeek op 8 maart 1856 en overleed te Heumen op 8 maart 1926. Kinderen van dit echtpaar:

1. Theodora Maria Janssen, geboren te Heumen op 6 juni 1881 en overleden te Mook op 25 januari 1942.
2. Maria Janssen, geboren te Heumen op 1 september 1882 en overleden te Grave op 5 december 1948.
3. Gerarda Janssen, geboren te Heumen op 10 februari 1884 en aldaar overleden op 2 juli 1888.
4. Joannes Janssen, geboren te Heumen op 10 april 1886. Hij trouwde met Bernardina Reijntjes en hertrouwde met Johanna van Gisteren.
5. Gerarda Janssen, geboren te Heumen op 30 november 1888. Zij trouwde met Johannes Jansen.
6. Theodorus Janssen, geboren te Heumen op 23 maart 1891 en aldaar overleden op 15 maart 1899.
7. Joanna Janssen, geboren te Heumen op 10 januari 1894 en aldaar overleden op 10 november 1895.
8. Elisabeth Janssen, geboren te Heumen op 10 januari 1894.
9. Hubertus Janssen, geboren te Heumen op 21 maart 1896. Hij trouwde met Maria Wilhelmina Jaspers.

De volgende hoofdbewoner werd Arnoldus Wilhelmus Janssen, geboren te Heumen op 18 november 1877 als zoon van Theodorus Janssen en Maria Vrolijks en aldaar overleden op 29 januari 1964. Hij trouwde met Johanna Petronella Verberk. Zij werd geboren te Hatert op 13 september 1889 en overleed te Heumen op 22 januari 1964. Kinderen van dit echtpaar: Riet, Thé, Jan en Dora. Op 3-jarige leeftijd overleed te Heumen dochtertje Everdina Petronella Sophia Janssen.

Deze boerderij die, volgens zoon Jan, waarschijnlijk door zijn grootvader (‘Dorus van den diek’) werd gebouwd, brandde begin van de twintigste eeuw tot de muren toe af. Rond 1962 vond er een verbouwing plaats. Het gezin Janssen-Verberk bezat een gemengd bedrijf met ongeveer 2 hectaren grond. De meeste grond van hen lag aan de andere kant van de Rijksweg in het Hoevenveld. In het begin werd met de tram naar de Nijmeegse markt gegaan om de eieren te verkopen. Later kwam Gommers uit Malden ze ophalen met de ponykar die op een gegeven moment ingeruild werd voor een tractor. De eieren moesten in grote kisten verzameld worden en werden dan vervolgens eenmaal in de week opgehaald. Een stuk gemakkelijker. Op maandag was in Nijmegen ook de biggenmarkt. De biggen werden in manden door vrachtrijder Grad de Best naar de veehallen vervoerd.

Op 10 mei 1940 ’s morgens om een uur of vier werd er door buurman Thé Arts op het raam geklopt. “Nol, kom eruit het is oorlog”. Nol die nog lekker in bed lag, vertelde hem dat het wel mee zou vallen en dat het waarschijnlijk om een oefening zou gaan. Maar Thé Arts bleef volhouden dus ging Nol Janssen maar eens buiten kijken. Ook de andere buurman, Groenen, was inmiddels bij hen komen staan en ook hij dacht dat de oorlog toch wel eens begonnen kon zijn. Terwijl de heren zo aan het debatteren waren, volgde er een enorme knal. De spoorbrug die over de Maas lag was gesprongen en vervolgens in het water beland. Toen moest Nol Janssen toch wel geloven dat de oorlog begonnen was. Van tevoren hadden de bewoners van de Heumense Molenhoek de mededeling gekregen dat zij, als de oorlog begon, hun huis moesten verlaten en de Rijksweg over moesten steken om daar ergens onderdak te zoeken. De kruiwagen werd van stal gehaald en daarmee gingen ze naar de familie Janssen om daar een dochter op te halen die pas geopereerd was en nog in het gips zat en dus niet kon lopen. En zo vertrok de stoet verder de Stationsstraat omhoog om vervolgens bij familie Lelieveld onderdak te krijgen. Daar bivakkeerden er velen. ’s Nachts werd in de bakkerij geslapen. Alle plaatsen werden goed benut en zo lag Thé Janssen bijvoorbeeld met nog iemand op de werkbank. Het was er lekker warm en na enig onrustig heen en weer draaien, belandde hij op de grond. “De vloer was hard, maar ik heb er niets aan over gehouden!” Na enkele dagen, de Duitsers waren inmiddels verder getrokken, mocht iedereen weer naar huis.

Tijdens de oorlogsperiode was het toezicht van de Algemene Inspectie Dienst (A.I.D.) vaak heel streng. Zo was er bijvoorbeeld strenge controle bij het dorsen. Alvorens je met het dorsen wilde beginnen, moest je eerst toestemming vragen bij de bureauhouder van de A.I.D. Er werd dan een mannetje naar je toe gestuurd die toezicht moest houden en kijken of je niet stiekem wat graan achterover drukte.

“In september 1944 tijdens het bevrijdingsoffensief lag deze streek bezaaid met militaire keukens in de diverse boomgaarden. Iedere dag vertrokken er kleine tanks met enorme ketels eten naar het front. Als de soldaten terugkwamen hadden ze vaak vlees bij zich: varkens, halve koeien, schapen. De geslachte schapen hingen in netten met New Sealand erop. Ik zie ze nog zo hangen alsof het gisteren gebeurd is. Op de dijk stonden zoeklichten om de vliegtuigen te vangen en luchtafweergeschut op de plaats waar nu de volkstuintjes liggen. Vooraan in de Molenstraat stonden hoog opgestapeld blikken benzine en olie. Kanonnen met een berg munitie erbij stonden vanaf hier opgesteld tot aan de Gelmo. We zaten hier dus echt in de vuurlinie en daarom trokken we ’s nachts getooid met een kussen achter ons hoofd of een wit laken in de hand naar de schuilkelder bij familie Marinussen. Dat witte laken was een teken van overgave, zodoende konden we ongehinderd op weg gaan. Voor hun huis lag een hele grote kelder en daar lagen we dan wel met zo’n dertig man.
Hoog boven ons hoofd hingen dwars over de velden bussels telefoonkabels voor de broodnodige verbindingen.

Vanaf half september 1944 tot maart 1945 zaten bij ons twee evacués uit de Bisselt met hun koeien, paard, kar en een kist met paardenvlees. Het was in die tijd een komen en gaan van diverse militairen die vanaf hier Duitsland, het Reichswald, in moesten trekken. Zij ruilden graag chocolade en sigaretten tegen appeltjes en fruitbomen had bijna iedereen wel in die tijd.”

Jan Janssen, geboren te Heumen op 19 mei 1928 en aldaar overleden op 14 juni 2006. Hij trouwde met Toos van Dam. Zij werd geboren te Malden op 17 oktober 1939 en overleed te Nijmegen op 3 juli 2019.
Samen hebben ze in het ouderlijk huis het bedrijf van zijn ouders voortgezet. Dit echtpaar kreeg zes kinderen: Arnoud, Ingrid, Jacqueline, Silvia, Susan en Karin Janssen.
Aan de overkant van het pad bouwden zij een nieuw huis, no 7. Het oude huis werd een stal.