Van parochiehuis naar ‘de Wieken’.
Jeugdhuis
In 1959 staat de bouw van een jeugdhuis hoog op het verlanglijstje van pater Martinus Zwanenburg. Op 8 januari 1959 gaan Vincent Reijs, Piet Weeren en pater Martinus een kijkje nemen in de Noordoostpolder. Architect van Bergen uit Mook had een advertentie in Bouwbelangen gelezen waarin een barak voor 4200 gulden werd aangeboden. Nieuwbouw zou 10.000 gulden gaan kosten en dat was te veel. Piet Weeren keurde de barak te Espel goed, dus werd ze gekocht.
Op 15 en 16 januari 1959 ging een werkteam aan de slag om de barak van 23,50 bij 8,75 meter af te breken. Een wagen van de Verzinkerij haalde de vracht op, terwijl de tweede vracht en de werklui onder leiding van de heer W. Beers opgehaald werden. Grad de Best haalt op 24 januari de rest op. Pater Martinus kreeg van Kees van de Valk ofwel Hotel ‘de Molenhoek’ een bedrag van 3000 gulden renteloos en voor onbepaalde tijd te leen en 1000 gulden van de Missieprocuur tegen de toen geldende rente van de Boerenleenbank.
Het geheel moest opgebouwd worden. Maar nadat de vergunning van de gemeente reeds afgekomen was, startte de bouw nog steeds niet. Aannemer Weeren wilde maar niet beginnen en de berekening was te hoog. Toevallig kwam pater Martinus in aanraking met de heer Wissing van de Verzinkerij, met C. v.d. Valk en Huub Grimmelt en zij namen de leiding over en op 11 april startte men met het grondwerk. Binnen vijf weken was de zaak opgebouwd en kon op Tweede Pinksterdag het Jeugdhuis geopend worden. De zaal was prachtig versierd en alle 300 zitplaatsen waren bezet. Totaal uitverkocht.
Maas- en Niersbode, 16 mei 1959:
Opening van het Parochiehuis
Het rectoraat de Molenhoek bestaat pas een jaar. Al heel spoedig werd de behoefte gevoeld om een parochiehuis te stichten. Met man en macht is hieraan gewerkt en op de Tweede Pinksterdag is ’t zover. De plechtige opening van het Parochiehuis vindt plaats ’s avonds om 7 uur. Met muzikale omlijsting van de Fanfare Erica te Mook en ’t toneelgezelschap Fenix van de Molenhoek. Opgevoerd zal worden het blijspel: Rapalje over de vloer.
Het heette oorspronkelijk jeugdhuis maar eigenlijk was het een parochiehuis. Er werd subsidie van de gemeente ontvangen en op 5 januari 1960 kwamen er twee oliekachels.
Op 14 en 15 mei 1960 werden fancy-fair en lentefeest georganiseerd als ”tegenprestatie van licht + water verbruik van de diverse verenigingen. Iedereen deed mee, behalve toneelclub Fenix. Het is een groot succes geworden dankzij de goede organisatie en het mooie weer. Hoofdleiding: Gerardus Hendriks, Grad de Best, Mieke Peters, Riek Klabbers, Marie Cornelissen, Dien Hendriks, Nel v.d. Loo en Kees Peters. Bij deze gelegenheid werd bovendien door Cor Peters en de fraters het parochiehuis aan de buitenkant van een verfje voorzien.”
In juli 1960 kreeg het parochiehuis een eigen bestuur. Dit werd door het kerkbestuur goedgevonden. Leden van het bestuur werden Pater Martinus, Grad de Best (beheerder), Graad Hendriks, Jo Pauwelsen en de heer H. Grimmelt (financieel beheerder).
Het ging goed met het parochiehuis. In november kwamen er een kelder en keuken bij en werd bovendien een dansvloer gekocht. Op 15 september 1961 werd in het parochiehuis een nieuwe vloer door timmerman Derks uit Mook gelegd.
Gelezen in de krant:
En toen gebeurde het dan,
Het licht viel uit
“Carnaval 1975 dreigde in de Molenhoek de duisternis in te gaan, maar dankzij een gelukkige passieve reactie van de feestvierders (hoe typisch voor de Molenhoek) bleef iedereen rustig staan met uitzondering van enkelen die direct tot een zeer doeltreffende actie overgingen, daarbij bedoelen we vooral de heren Havekes, Verhagen en Dickhout, alsmede bestuursleden van de carnavalsvereniging.
Hoe was het mogelijk? Ja eigenlijk was het onmogelijk. Elektrisch gezien was er weinig aan de hand. De installatiekast in het gemeenschapshuis doet vermoeden dat we daar een 3 fase aansluiting hebben maar daar zat nu juist het missertje. Vier avonden waren we de dans ontsprongen, de vijfde avond danste de zekering mee.
Natuurlijk hadden we voor een noodverlichting moeten zorgen, dat beseffen we heel goed en gelooft u ons maar, in de toekomst zal die ook niet ontbreken. Bovendien zal de P.L.E.M., die mede verantwoording draagt, dit in de korst mogelijke tijd veranderen, dus een 3 fase aansluiting maken.
Een herhaling lijkt dus uitgesloten.”
Een berichtje in de krant, maar wat de meeste mensen niet weten zijn de jarenlange vergaderingen en hoofdbrekens die een team van enthousiastelingen hebben meegemaakt.
Nadat het kerkbestuur kenbaar gemaakt had dat het parochiehuis eigenlijk niet langer door hen geëxploiteerd kon worden, heeft werkgroep Leefbelangen Molenhoek het op zich genomen om te zien of het gemeenschapshuis binnen twee jaar rendabel gemaakt kon worden. Met de nodige moeite en inspanning van een grote groep betrokken personen bleek dit gestelde doel haalbaar te zijn. En zo werd op 15 april 1972 de Stichting De Wieken opgericht. Deze bestond uit een stichtingsbestuur en een dagelijks bestuur. Dit laatste bestuur bestond uit Toon van Teeffelen, Jos van Bommel, Wim van Goethem en An van Stokkom. Via een prijsvraag was de nieuwe naam tot stand gekomen die tijdens een carnavalsavond bekend gemaakt werd en was ingezonden door Agnes van Teeffelen.
In het begin ging men bestuderen of een eventuele nieuwe ruimte te combineren was met het bestaande klooster en de sacristie. Maar deze plannen bleken niet uitvoerbaar onder andere vanwege de aan te passen bouwstijl, de koppeling aan het kerkgebouw en vooral ook vanwege de financiële gevolgen. Het stichtingsbestuur zag zich geplaatst voor een volledige nieuwbouw.
Stichting regionaal jeugdcentrum Noordelijk Limburg lichtte Molenhoek in 1975 door en kwam onder andere tot de volgende conclusie:
“De bevolking, voornamelijk forenzen naar Nijmegen, zal op allerlei manieren zijn vrije tijd willen besteden in zijn directe leefomgeving zowel op verenigingsniveau, sport en andere recreatieve mogelijkheden. Op dit moment is deze woonkern slechts een restaurant rijk wat voornamelijk dienst doet voor het doorgaand reizigersverkeer. Buiten een klooster, dat afgebroken moet worden, en een gemeenschapshuis, vroeger het patronaat dat nu op instorten staat, zijn er geen andere accommodaties voorhanden om een beginnend verenigingsleven alle kansen van ontplooiing te geven. Dit laatste is ons inziens erg belangrijk gezien de bevolkingsopbouw welke aangeeft dat er veel jonge gezinnen zijn met vrij veel kinderen beneden de 16 jaar.
Gezien de geografische ligging, ingesloten tussen spoorlijn en grote weg, dreigt er een isolement te ontstaan, hetgeen nadelig werkt voor een goede ontwikkeling van zulk een gemeenschap. Voorts is dit gebied erg in trek bij toeristen daar het een zeer natuurrijk gebied is. Dit gegeven trekt bovendien steeds meer mensen aan vanuit de omliggende stedelijke agglomeraties, om hier te gaan wonen en elders te werken.
Het verenigingsleven functioneert goed door het aanwezig zijn van kaderleden, bovendien is dit volop in opbouw. Deze ontwikkeling zouden wij niet graag afgeremd zien door het ontbreken van accommodatie.”
Talrijke werkbesprekingen volgen. Namens de gemeente is de heer L. van Doorn, wethouder, aangesteld; namens de stichting hebben B. Ambrosius, J. van Bommel en A. van Teeffelen zitting; namens de architect zijn hierbij tegenwoordig R. Holthuizen en H. Nolte.
Diverse acties voor geldinzamelingen vinden plaats, waaronder het uitgeven van obligaties. An van Stokkom: “Het liefst ging ik daarmee langs de deur als het regende. De mensen lieten je dan niet aan de deur staan en eenmaal binnen had je meestal wel succes. Het enige nadeel was dat je als een verzopen kat thuis kwam.”
De bedoeling was 100.000 gulden te krijgen. “Normaal zouden we via de bank zo’n bedrag in de vorm van een hypotheek kunnen verkrijgen maar die rente is voor de exploitatie een te grote last. Wij komen dus bij u voor ‘goedkoop geld’ maar we vinden het reëel omdat u ook geniet van dit geld,” aldus gelezen in een brief van het bestuur van de stichting ‘de Wieken’ aan de bewoners van Molenhoek. Men had 2000 obligaties laten drukken van 50 gulden aan toonder. De bedoeling was dat de mensen hun ingelegde geld weer terugkregen want ieder jaar werd door middel van notariële uitloting 100 obligaties terug betaald. En men maakte nog kans op een prijs want onder die 100 obligaties werden er 13 getrokken voor een extraatje. Een prijs van 500 gulden, een van 250, een van 100 en tien van 25 gulden. Het werd een succes en bovendien waren er mensen die het als een schenking gingen beschouwen, dus een extra meevaller.
Ons Weekblad, 1 december 1976:
Gemeenschapshuis Molenhoek
Volgend jaar gereed
Eerste spade op 10 december grond in
Op 10 december zal burgemeester Hustinx de eerste spade in de grond zetten. Daarmee wordt dan het startsein gegeven voor de bouw van het nieuwe gemeenschapshuis De Wieken. Het heeft lang geduurd, maar eindelijk is het zover”, aldus de heer Gerritsen van de publiciteitscommissie van de stichting De Wieken, die zich de laatste jaren heeft beijverd voor de bouw van een nieuw gemeenschapshuis in Molenhoek.
Het oude gemeenschapshuis staat nu al zo’n twintig jaar en deze houten barak uit de Noordoostpolder staat op instorten.
De totale bouwkosten zijn 500.000 gulden. Voor de inrichting komt daar nog eens één ton bij. De aanvankelijk aangevraagde DACW-subsidie voor het Molenhoekse gemeenschapshuis is afgewezen. Er was nog wel een pot voor welzijnswerken, waaruit nu een gedeelte wordt benut.
Het nieuwe gebouw komt te liggen aan de Prinsenweg op de hoek van de Esdoornlaan. In verband met het ook daar liggende winkelcentrum is er al voldoende parkeergelegenheid; het nieuwe gemeenschapshuis ligt er ook goed, temeer het gedeelte rondom het winkelcentrum straks als “centrum” van Molenhoek moet gaan functioneren.
Het gemeenschapshuis gaat er een verscheidenheid van zaken herbergen. Naast de grote zaal van ruim 150 vierkante meter, zal ook de jongerensoos er een onderkomen hebben. Er komt een kleine zaal voor vergaderingen en dergelijke en een café zal als ontmoetingsruimte dienst doen.
In het verslag van de werkbespreking van 17 augustus 1977 lezen we:
opening 1 oktober om 11 uur.
17 september verbranding oude Wieken.
